یک کار شناس انرژی با اشاره به اینکه گاز ابزار چانه زنی های سیاسی است گفت: سواپ گازی ایران و روسیه یک قرارداد برد برد است.
به گزارش خبرنگار مهر سال ها قبل قرار بود ایران گاز خود را از طریق خط لوله ای به هند و پاکستان صادر کند اما بیش از سه دهه از ان زمان گذشت و این گاز هرگز در این خط لوله به این دو کشور نرسید و این رویا در حد همان رویا باقی ماند. خط لوله صلح قراربود علاوه بر درآمد برای کشور بار تحریم ها را نیز بکاهد و در عین حال ضامن امنیت ایران در مرزهای شرقی باشد اما به گفته شمس اردکانی، نماینده ویژه رییس جمهوری وقتی یعنی مقام معظم رهبری «بروکرات ها» هرگز اجازه این کار را نداند.
اکنون با گذشت سی سال از آن زمان دولت سیزدهم در راستای رسیدن به رویایی که سال ها قبل محقق نشد قرارداد گازی را برای سوآپ گاز روسیه به کشورهای همجوار در غرب، شرق و شمال امضا کرد تا شاید این گاز صلح و امنیت را به منطقه جنگ زده و تشنه سرمایه و امنیت بازگرداند.
انرژی همواره یک ابزار برای چانه زنی های سیاسی بوده و هست. به گفته آگاهان، اقتصاد می تواند تعیین کننده بسیاری از تصمیم گیری ها در عرصه سیاسی و روابط بین الملل باشد.
محمدعلی خطیبی، نماینده پیشین ایران در اوپک می گوید: به طور کلی قرارداد سوآپ با روسیه در مجموع مثبت است. در واقع این قرارداد یک بازی برد- برد است، چرا که روسیه در حال از دست دادن بازار گاز خود در اروپاست از این جهت به دنبال بازارها و مشتری های جدید برای گاز است. یقیناً این شرایط می تواند برای ایران یک فرصت طلایی برای ورود به این بازارها باشد.
این کارشناس انرژی در ادامه در گفت و گو با مهر افزود: قرارداد گازی ایران و روسیه در عین حال برای روسیه نیز برد است چرا که بازارهای جدیدی را در اطراف ایران و خود روسیه فراهم می کند و ما نیز از این قرارداد می توانیم نیاز و کمبود داخل را در فصول سرد سال جبران و درآمدی نیز از میزان گازی که به کشورهای دی
گر صادر می کنیم برخوردارشویم. چون ایران در فصول دیگر با کسری گاز مواجه نیست.
خطیبی در ادامه با تاکید بر مثبت بودن قراردادهای سوآپ برای ایران بار دیگر تاکید کرد: به طور کلی همان طور که بالا گفته چنین قراردادهایی برای ایران بسیار مفید و درآمدزاست اما باید حتماً پیگیری و اجرا شود و به سرنوشت برخی از پروژه های دیگر مانند خط لوله صلح دچار نشود.
این کارشناس انرژی متذکر شد: ما باید یک مدیریت و برنامه ریزی فصلی در بخش انرژی به خصوص گاز داشته باشیم. به عنوان مثال ما در فصول سرد سال یعنی در اواخر پاییز و زمستان ببه دلیل سرما مصرف گاز زیادی داریم از این جهت ممکن است دچار کمبود شویم از سوی دیگر در فصول گرم یعنی اواخر بهار تابستان به دلیل گرمی هوا این کمبود دیده نمی شود بنابراین باید به گونه ای برنامه ریزی و مدیریت داشته باشیم که بتوانیم با کشورهای دیگر بر اساس این اقلیم تبادل گاز و انرزی انجام دهیم.
نماینده سابق ایران در اوپک همچنین در پایان گفت: با توجه به اینکه انرژی ابزار چانه زنی است از این جهت، اگر از این طریق با کشورها ارتباط برقرار کنیم به نفع ماست. به طور کلی، روابط سیاسی متاثر از روابط اقتصادی هستند، هر چقدر این روابط تعمیق شود، بر بهبود روابط سیاسی و یا مستحکم تر شدن آن اثر گذار است. این مسائل و روش ها در دنیا ازموده شده و پاسخ خوبی هم دریافت شده است و بسیاری از کشورها در روابط با سایر کشورها مسائل اقتصادی را اصل قرار می دهند و روابط سیاسی خود را بر اساس این مساله تنظیم و تعریف می کنند.
